Op 24 november ontvingen wij het droevige bericht dat Cees IJsendoorn, penningmeester van de Stichting Buganala, is overleden tijdens een verblijf in een flat in Gambia. Hij was in Gambia om vrienden en directeuren/docenten van Buganala scholen en het Gambia College te ontmoeten.

Meer dan 25 jaar heeft Cees (en zijn vrouw Marieke) zich ingezet voor het land, dat voor hem voelde als een tweede moederland. Zijn leeftijd (84) was geen belemmering om tot het laatst actief te zijn, hoewel hij bezig was zijn taken binnen Buganala over te dragen.

Midden november waren bestuursleden van Buganala in Gambia en zij genoten van het samenzijn, het samen drinken van een glas wijn en het genieten van Gambiaanse maaltijden. Cees was ontspannen en vrolijk.

Wij zullen zijn werk met dezelfde passie voortzetten. Moge hij rusten in vrede.

Ter gelegenheid van zijn 25 jarig “Gambia-jubileum” schreef Cees aan vrienden en kennissen het volgende:

“Vandaag, woensdag 28 september is het 25 jaar geleden dat ik voor het eerst naar Gambia ging.
Als expert bij PUM werd ik uitgezonden voor een periode van vier weken om bij het instituut Lands & Surveys te adviseren bij de automatisering van de onroerend goed registratie. Na enkele herhalingsbezoeken ben ik van 2000 tot 2007 bij PUM de landencoördinator geweest in Gambia en Ghana. In beide landen heb ik experts kunnen begeleiden bij de uitvoering van projecten in verschillenden sectoren.
Vooral tijdens de bezoeken aan Gambia zijn Marieke en ik veel in aanraking gekomen met de plaatselijke bevolking. Er bleek veel behoefte te zijn aan ondersteuning in het onderwijs, zoals nieuwe klaslokalen en onderwijsmaterialen.
In 2006 hebben we Stichting Buganala opgericht en hebben met behulp van vele donaties van derden de bouw van vele klaslokalen kunnen realiseren. Tot op de dag van vandaag ondersteunen we vooral de Dovenschool in Brikama. De school is in de loop van de jaren uitgebreid van een kleuterschool tot een basisschool en middelbare school. Maandelijks wordt door Buganala een budget beschikbaar gesteld voor de dagelijkse transportkosten van huis naar school en terug voor ruim 120 leerlingen.
Eind dit jaar stop ik als bestuurslid van Buganala, maar weet zeker dat ik de komende jaren tijdens mijn bezoeken aan Gambia nog wat voor de Stichting kan betekenen.”